Jahaa, eindelijk is het zover, de pups zijn geboren.

Het was een lange en bijzondere nacht. Ray en ik sliepen in toerbeurten op de bank.. en toen het zijn beurt was maakte hij mij plotseling wakker ‘Heidi, wordt wakker.. het is begonnen‘. En ja hoor.. Suus had persweeën en er stak een deel van een voetje uit. Op dat moment gaat er een knop om en ben je alleen nog maar met de teef en de bevalling bezig. Kruiken warm maken en wikkelen in de handdoeken. De EHBO box stond klaar met alle benodigde attributen.

Maar dat pootje bleef op dezelfde plek zitten, ondanks de weeën van Suus. We besloten moeder natuur een handje te helpen en bij elke wee trokken we langzaam aan dat pootje. Pootje twee kwam al snel binnen bereik en toen konden we bij elke pers wee langzaam trekken. En eindelijk kwam de eerste pup ter wereld. Een reutje en snel wreven we hem droog en gingen we met het slijmzuigertje door zijn bekje. Al snel werd nr 1 actief en legden we hem tussen de warme kruiken bij moeders in de werpkist. Suus rook aan pup 1 en ging weer verder met het uitdrijven van pup 2 en aansluitend pup 3. De eerste drie pups kwamen allemaal in stuitligging.

Ondertussen werd het ochtend en moesten tussendoor de kinderen gewekt worden. De oudste moest als eerste de deur uit en hem hebben we zachtjes wakker gemaakt en mee naar beneden genomen. Hij glunderde van oor tot oor – en had moeite om de deur uit te gaan. De meiden maakten we even later wakker en met de nodige Oooh’s en Aaah’s stonden zij op afstand naar de pups te kijken. Door de drukte zat meer tijd tussen de weeën. Toen de kinderen de deur uit waren kwamen de weeën weer in volle gang terug.

Alles verliep vlot totdat pup 7 zich aankondigde. Suus had zichtbaar moeite tijdens het persen en ze was erg vermoeid. Pup 7 stak half met het kopje uit de vulva en gelukkig had Suus het vlies al doorbroken. We probeerden grip op het pupje te krijgen om Suus te helpen met de bevalling, maar dat lukte niet. Uiteindelijk besloten wij de dierenarts te bellen en gelukkig konden wij er direct terecht. Maar toen we de pups in een draagmand hadden gelegd en Suus wilden pakken ging het opeens heel snel…. daar lag pupje 7. We hebben de dierenarts afgebeld met het nieuws dat de pup uiteindelijk toch via de natuurlijke weg was uitgedreven.

Na pup 7 kreeg Suus langzaam weer haar ‘oude’ blik terug en begon ze intensief haar pups te verzorgen. We legden de pups bij haar aan en dat ging direct goed. We waren er toen vrij zeker van dat er geen nummer 8 meer zou komen. Uiteindelijk werd de definitieve stand: 6 reuen en 1 teefje.

Wat waren we blij…
en moe…