Loeikoei Kobe

In bepaalde lijnen zitten nerveuze trekjes. Nerveuze trekjes verdwijnen zodra een hond rust heeft gevonden, en dan bedoel ik rust in de kop. Kobe was hier altijd blij en confrontatie ontwijkend maar hij bleef nerveus. Het was ‘Kobe’ en dan had je ‘de groep’, het ging goed maar hij was de einzelganger. Toen hij net bij ons was trok hij zich op aan Dane, maar na het overlijden van Dane zagen we Kobe veranderen, hij werd steeds nerveuzer en hij zonderde zich steeds meer af. Toen kwam ook het moment dat we besloten om hem te herplaatsen zodra er een goed tehuis voor hem was.  Actief aan het zoeken zijn we niet geweest, want we waren (zijn nog steeds!) dol op hem.

Bij een vriendin van ons zat Grappa, helaas is zij onlangs overleden. Tadack (ook een hond uit onze kennel) was opeens alleen en eenzaam. We hebben toen aangeven dat Kobe wellicht kon helpen om die eenzaamheid op te vullen. Nadien hebben we het er ook niet meer over gehad, want het verlies van Grappa was nog vers. Na een tijdje kwam de vraag of ze het eens mochten proberen met Kobe, maar eerst kwam er een kennismaking om Kobe wat beter te leren kennen. We waren niet verbaasd dat er gelijk een klik was, Kobe is gewoon een lieve goedzak. Maar het was toch wel even slikken toen hij een paar dagen later werd opgehaald.

Inmiddels zijn we een aantal weken verder en Kobe heeft het prima naar zijn zin. In het team wil hij niet meer meelopen, maar voor de step is hij helemaal in zijn element. Voor ons een prima oplossing, want Sonja wilde sowieso gaan trainen met de honden. Doordat Grappa staar had kon ze niet meer trainen en Tadack wilde niet alleen voor de step. Nu kan ze de heren straks samen inspannen, Kobe weet wel wat hij moet doen.

Men heeft wel eens gezegd: ‘dat je dat kan, zomaar een hond herplaatsen’. Waarom niet vraag ik dan..
Een hond die happy is wil voor je werken, heeft (en geeft) rust. Nu Kobe weg is, is er rust bij de andere honden. Het werd ons al snel duidelijk dat zij sterk reageerden op zijn nervositeit.  Hij krijgt nu veel meer 1 op 1 aandacht, waarschijnlijk ook net datgene wat hij mist en nodig heeft en geen druk van een groep honden. Daarbij weten we dat hij daar goed zit en dat is ons ook veel waard. Gaat het mis of gebeurd er wat dan komt Kobe rechtstreeks naar ons terug. Nu ik dit overlees is het woord ‘uitgeleend’ misschien beter op zijn plaats 🙂 Hoe dan ook, door deze zet zijn twee partijen verder geholpen en belangrijker, Kobe is gelukkig!